yok baslik..

bugun yakin bir arkadasin dogum gunu olmasinin yanisira, Karaoglan'in da olumunun 1. gunu.. yani; olumler, dogumlar bir arada, pesinden kostugumuz, kosmaya calistigimiz ve belki cogu zaman kostugumuzu sandigimiz, (bazen bunu abartip yakaladigimizi da zannederiz) zaman dedikleri fiziksel tanimlamanin ufak birimleri hizla seyirtip gitmeye devam ediyor.. farkettirmeden, bizleri degistirerek yapiyor bu isi ustelik. farketmedigimiz gibi aliskanlik kazanarak a devam ediyoruz, etrafta olup bitenlere.. cok sicak bir ornek,, pek sayin Karaoglan'in, yogun bakim unitesine girdigi ve oleceginin konusuldugu gunlerde, bir hayli uzulmus olan ben ve arkadaslarim, cenazeye gitmekten bahsetmistik.. 171 gun sonunda, adini tekrar agzimiza aldigimizda adam terk-i diyar eylemisti bile..
uzaklasiyoruz herseyden, gunluk sikintilar, kaygilar olumsuzluklar icinde kaybolarak.. yasamimizdaki hersey pozitif oldugunda bile soyle biraz yukselip olaya genelinden bakamiyoruz cogu zaman.. zira bu pozitiflikler de gunluk yasamin getirdigi arti degerler oldugu icindir ki, yuzeysel, gelip gecici sevincler oluyorlar ekseriyette.. belki de gercek mutlulugu yakaladigimiz anlar, elin parmaklarinin sayisindan daha az vuku buluyor su cok da uzun olmayan hayatlarimizda..

kasim yagmuru falan dedik, ama kar yagdi burda sayin 'f_c_m', kasim girer girmez.. daha yagmur da yagsa, november rain de dinlesem iflah olmam ben..