Pazartesi, Ocak 05, 2009

5 Ocak

Televizyona bakiyorum. Isgal haberleri, baska bir kanalda, isgali yorumlayan bilirkisiler, akademisyenler, profesorler. Gozu kapali, isgali, savunma olarak tanimlayan ulke liderleri, aymazlar. Baska kanalda, Kongar-Barlas tartismasi. Hemfikir oldukları ender günlerden. Konu: isgal. Yillar once baska bir yazimda sormustum. “Ozunde herkes savas karsiti degil midir” diye. “Neden bir insan, savasa hayir demeye ihtiyac duysun ki” diye. Yine dedirttiler. Gercekten ilginc gunler yasiyoruz demek geliyor icimden, lakin ilk kez degil ki ilginc olsun, farkli olsun. Cocuklar var, cocuklar, altlarina sardiklari kundak bezi kırmızı, koyu kırmızı. Kundagi saran anasi babasi hayatta mıdır, belli olmayan, vurulmus cocuklar. Ne der Alem-i Cihan, “indirecegiz bunlari iktidardan evelallah. Boyle iktidara sahip bir halk da bu olanlari hakketmistir, masallah.” Demokrasinin kurallari bu topraklarda gecmez sayin izleyenler. Oturduklari yerden, ayni benim gibi, kizgin, ofkeli, can sikintisina sahip olarak, izleyenler. Onu ya da bunu suclayarak, ama suclayarak izleyenler. Izleyen, ama sadece izleyen, uluslararasi toplum. Oyle birsey varsa tabi. Tam da su an tikladigim yan taraftaki pencereden aldigim haber, sayin izleyenler: “Olu sayisi 550’yi asti, bir gunde en az 20 cocuk oldu.” Baydar’in satirlarindan alintilayacak olursam eger, soyle bir tumce dilden dokulur: “Aciyi anlatmakla, yayginlastirmakla, sergilemekle yenilir mi zalimler?” (Kayip Soz, s.75)

5 Ocak. 5 gun gecti yilin ilk gununun uzerinden. Televizyonlarda hala gecen yilin unutulmayanlar, yer edenleri, iz birakanlarinin kronolojik siralamasi. Yazik ki bugun yasananlar, seneye bugunlerde ilk ve uzerinde en az durulan “gecen senenin iz birakanlari” olacak. İsrail Gazze’ye girdi, Turk jetleri Kandili vurdu, Somali’de bilmem ne oldu, Kongo’da maymunlar oldu. Yerler başka, senaryo aynı. Nasıl bir oyun icerisinde oyuncu veya izleyiciyiz bilmiyorum ancak her iki durumda da tiyatro sahibine katki sundugumuz asikâr. Insanlarin olmesi, garip iktidar hirslari icin kurban verilmeleri, diger insanlarin da olanlari irdeleme yetisinden uzak olmalari ve bunu basaramamalari, icinde yasadigimiz yeryuzunun bugununu aciklamaya yeterli olacaktir. Israil hala tum dunyada turlu cesitlerde ihalelere cagirilmaktadir. Yani kapitalizm, golgesini satamadigi agaci kesmeye devam etmektedir.

1 yorum:

Ethemcan dedi ki...

topraam ne guzel yazmisin, bos durma yaz boyle.